De erfenis nu

Geschiedenis laat sporen na. Niet alleen omdat er in boeken over is geschreven, of omdat veel spullen en papieren bewaard zijn in bibliotheken, musea en archieven. Of omdat op straat nog sporen te zien zijn, zoals de gevels aan de grachtenpanden in Amsterdam en de Gouden Koets waar de koning soms in rondrijdt. Geschiedenis laat vooral sporen na omdat de cultuur van mensen mede gevormd is door de geschiedenis.

De cultuur van Surinamers en Antillianen heeft veel sporen uit het slavernijverleden: in de taal, de religie, gezegden en spreekwijzen, dans en muziek, handelingen en gewoonten, opvattingen, verhalen, kostuums en hoofddoeken, gerechten en zo meer. Voor sommige mensen gaan de sporen verder dan deze culturele of sociale dingen. Zijn zien ook politieke sporen, zoals racisme en discriminatie, stereotypen en sociale ongelijkheid. Al dit soort sporen van deze geschiedenis vallen onder de erfenis van slavernij. De koloniale slavernij is in 1863 afgeschaft, maar wat er toen allemaal is gebeurd, is niet vergeten, al is het een lelijke bladzijde waar niet iedereen graag aan herinnerd wil worden. Soms botst dat: tussen diegenen die willen vergeten en diegenen die niet willen vergeten.