Invloed van racisme

De erfenis nu
anno
1983

Kerwin (15) overleden na steekpartij

AMSTERDAM – Op 20 augustus 1983 werd de een 15-jarige jongen van Antilliaanse afkomst neergestoken door een skinhead.  Volgens ooggetuigen riep de skinhead ‘vuile nikker’ en ‘ga terug naar je land!’ toen hij de jongen neerstak.

De vermoorde jongen was Kerwin Duinmeijer (1968-1983) en de dader Nico Bodemeijer (1967-2012). Nico en een vriend kregen ruzie met Kerwin en zijn vrienden, waarna hij Kerwin neerstak. “Hij keek me vies aan”, zei Nico, die een tatoeage had met ‘100% Blank’. Later beweerde hij dat zijn daden niet racistisch waren, maar volgens de ooggetuigen was dit wel zo. Kerwin hield met bebloed lichaam een taxi bij de Dam aan, maar de taxichauffeur wilde hem niet meenemen. “Ik wil geen bloed op mijn bekleding”, zei de chauffeur. Hierdoor kon Kerwin niet op tijd naar het ziekenhuis en bloedde dood op straat.

taxi_filmpje

 

 

 

 

 

 

De in 2008 uitgebrachte fictieve film Skin van regisseur Hanro Smitsman is losjes gebaseerd op de moord op Kerwin Duinmeijer. De film richt zich op de achtergronden van de dader.

De dader Nico moest tot dat hij 21 jaar zou worden in een inrichting voor buitengewone therapeutische behandeling (een soort tbs-regeling voor minderjarigen) blijven voor het opzettelijk toebrengen van een zwaar lichamelijk letsel. De rechter achtte niet bewezen dat hij Kerwin met voorbedachten rade van het leven beroofde. Nico kwam begin 1988 vervroegd vrij. In 1989 werd hij voor een ander geweldsmisdrijf tot vijf jaar cel veroordeeld. In 1999 kreeg hij vijf maanden cel voor het van een balkon gooien van een wielklem naar twee parkeerwachten. Hij pleegde begin januari 2012 zelfmoord.

 

Hoe wordt Kerwin nog herdacht?

Er wordt nog jaarlijks een herdenking voor hem gehouden door Stichting Vrienden van Kerwin waarbij de aandacht voor racisme centraal staat. In 1984 is het standbeeld Mama Baranka (moeder rots) ter nagedachtenis aan hem opgericht in het Vondelpark te Amsterdam. Ook kwam er naar aanleiding van deze moord een jaar later een documentaire uit: Kerwin, teken van de tijd gemaakt door Froukje Bos. 

taxi_filmpjeDe Frank Boeijen Groep schreef naar aanleiding van de moord op Kerwin Duinmeijer het nummer Zwart wit. Volgens Frank Boeijen is hij vanwege dit nummer meerdere malen met de dood bedreigd door de moordenaar van Duinmeijer en kreeg hij tijdelijk politiebescherming.

 

In Diemen werd een straat naar Duinmeijer vernoemd. Deze werd later hernoemd naar Kerwin Lucasstraat, naar de officiële naam van Duinmeijer.

Deze racistische moord werd als erg schokkend ervaren. Nederland was alert op racisme, maar dat is niet altijd zo geweest. Ondanks dat racisme nu verboden is bij de wet (art.1),l bestaat het helaas nog. Lees op deze pagina hoe racisme ontstaan is, hoe het nog heeft voortbestaan vlak na de slavernij en in welke vormen het nog steeds voort leeft.

Hoe is racisme begonnen?

Duizenden jaren lang kennen de meeste mensen alleen hun eigen groep: hun gezin, familie, school, dorp of stad. Bijna niemand heeft contact met groepen die verder weg wonen – laat staan op een ander werelddeel. Er zijn immers nog geen communicatiemiddelen die lange afstanden kunnen overbruggen, zoals telefoon of internet. Zo hebben zwarte Afrikanen geen contacten met witte mensen en witte Europeanen niet met Afrikanen. Elke groep heeft een eigen manier van leven en een eigen manier van denken. Elke groep ontwikkelt zo door de eeuwen heen een eigen cultuur.

columbus_taking_possession

Wanneer er steeds grotere en betere schepen komen, worden contacten over lange afstand wel mogelijk. De Spanjaarden en de Portugezen beschikken in de vijftiende eeuw over de nieuwste scheepstypen. Ze varen naar de westkust van Afrika om daar te handelen. Ze ontmoeten er Afrikanen, van wie ze onder andere slaven kopen. In 1492 gaat Christoffel Columbus op zoek naar een nieuwe zeeroute naar Azië. Hij belandt in een werelddeel dat de Europeanen nog niet kennen en dat ze later Amerika gaan noemen. De mensen die hij daar ontmoet, noemt Columbus ‘indianen’ omdat hij eerst denkt dat hij in Indië is.

Bij die nieuwe ontmoetingen blijkt dat er grote verschillen zijn tussen de mensen die op de verschillende continenten wonen. Ze hebben een andere huidskleur, andere gebruiken en andere opvattingen. Ze denken verschillend over het leven, over godsdienst en over de omgang met anderen dan zijzelf. Dat leidt tot verbazing en verwondering, maar ook tot verwarring over het onbekende.